In 2022 kreeg ik zelf de diagnose borstkanker. Ik was 49 jaar, getrouwd, moeder van twee dochters en volop aan het werk als arbeidsdeskundige en praktijkondersteuner bedrijfsarts. Ik rondde mijn lopende werkzaamheden af terwijl alle extra onderzoeken om de diagnose duidelijk te krijgen werden uitgevoerd. Een emotionele rollercoaster van jewelste die eerste paar weken… Toen mijn behandeling startte heb ik mij ziek gemeld. Tijdens mijn eigen proces wist ik wat ik straks wilde gaan doen: vrouwen na de diagnose borstkanker helpen hun plek op de arbeidsmarkt en in het leven weer terug te vinden. Niet alleen als professional maar ook als ervaringsdeskundige. Je begrijpt het namelijk pas écht als je het zelf hebt meegemaakt.
Na de eerste diagnose volgen in sneltreinvaart de aanvullende onderzoeken en daarna start de behandeling. Zonder dat je echt beseft wat je overkomt duwt iemand je op een sneltrein die begint te racen, steeds sneller zonder dat je tussendoor uit kunt stappen. Bestemming onzeker en onbekend! Maar je bent hoopvol en sterk! De behandeling is pittig, maar je komt er doorheen. En dan…. Veel vrouwen realiseren zich pas na de behandeling wat hen is overkomen. Pas na de behandeling begint het werken aan herstel. En hard werken is dat zeker… Je stond in de overlevingsstand en nu sta je voor de uitdaging het ‘gewone leven’ weer op te pakken. En werk is een onderdeel van dat gewone leven.
Het Zwarte Gat na Kanker (filmpje)
Het is doodnormaal wanneer je vol met vragen en onzekerheden zit op dit moment. Wat kun je eigenlijk nog aan? En wat wil je diep in je hart? Welke rol speelt werk nu in je leven en hoe zie je de (werk)toekomst eigenlijk voor je? Hoe bespreek en regel je zaken met je werkgever? Hoe gaan collega’s ermee om? En wat kun je doen als je zelf ook niet goed weet wat je kunt waarmaken?
Je bent klaar met je behandeling, maar je bent niet meer dezelfde persoon als voorheen. Misschien heb je nog last van beperkingen zoals een laag en/of onvoorspelbaar energieniveau, moeite met het hanteren van prikkels, problemen met je concentratie, moeite met het hanteren van druk of fysieke klachten. Ook angst en onzekerheid kunnen een behoorlijk grote impact hebben. En hoe zit dat met zorgen om eventuele financiële gevolgen?
Het zou zomaar kunnen dat hetgeen je hebt doorgemaakt ervoor heeft gezorgd dat je anders naar de prioriteiten in je leven kijkt. Maar mag je daar wel zomaar voor uit komen? En hoe geef je dat allemaal werkelijk vorm? Wat verwacht jij van jezelf en wat denk je dat anderen verwachten?
Als arbeidsdeskundige, Vitaloog, coach en ervaringsdeskundige help ik je heel graag op weg. Je hoeft mij weinig uit te leggen, ik ben er zelf doorheen gegaan. Mijn begeleiding kan op elk moment waarop jij daar behoefte hebt beginnen. De kosten worden veelal betaald door de werkgever (als je die hebt, want ook als zpp-er of zonder werkgever ben je van harte welkom).
Het kan zijn dat mijn begeleiding start met een Arbeidsdeskundig Onderzoek (meestal aan het einde van je eerste verzuimjaar) maar dat hoeft niet. Ook zonder Arbeidsdeskundig Onderzoek kan ik je als coach ondersteunen.
Arbeidsdeskundig Onderzoek is verplicht voor werkgever en werknemer aan het einde van het eerste jaar gehele of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Alleen als de bedrijfsarts op dat moment aangeeft dat je als werknemer nog niet belastbaar bent kan het arbeidsdeskundig onderzoek worden uitgesteld tot het moment waarop de bedrijfsarts van mening is dat je wel belastbaar bent. Veel arbodiensten hebben een arbeidsdeskundige in dienst, de werkgever kan echter ook gebruik maken van een eigen gekozen arbeidsdeskundige. In de basis doen alle arbeidsdeskundigen hetzelfde. Namelijk het beoordelen of het werk dat iemand deed voordat zij ziek werd nog passend is of kan worden aangepast. Als de conclusie is dat dit niet lukt dan bekijkt de arbeidsdeskundige welk ander werk passend zou kunnen zijn. Dit kan werk bij je eigen werkgever zijn maar ook bij een andere (fictieve) werkgever worden de mogelijkheden bekeken. Op basis van de richtlijnen van het UWV (Werkwijzer Poortwachter) wordt meestal aangehouden dat uiterlijk 6 weken na het einde van het eerste ziektejaar er (ook) een re-integratietraject 2e spoor moet worden gestart. Dat is een traject waarbij je opzoek gaat naar passend werk bij een andere werkgever. Een re-integratietraject 2e spoor kan parallel lopen aan re-integratie bij je eigen werkgever. Het wordt vaak ervaren als een zware en emotioneel belastende periode.
Vanwege de privacy wetgeving wordt de arbeidsdeskundige vooraf niét geïnformeerd over jouw diagnose en behandeling. De arbeidsdeskundige weet dus niet wat jij hebt doorgemaakt en kan zich hierop ook niet goed voorbereiden. Helaas komt het maar al te vaak voor dat de vrouw na borstkanker zich door de arbeidsdeskundige onbegrepen en niet gezien voelt. Ook wordt er vaak een irreëel re-integratieplan opgesteld inclusief een standaard 2e spoor re-integratietraject. Dit alles zorgt voor een oplopende druk en stress en juist hierdoor stagneert de re-integratie (en het herstel) vaak. Zo zijn werkgever, bedrijfsarts en vooral de vrouw na borstkanker allemaal verliezers in dit re-integratietraject. En het is volstrekt onnodig!
Je kunt als werknemer aan je werkgever en/of aan de bedrijfsarts vragen het arbeidsdeskundig onderzoek door mij te laten verrichten. Ik garandeer jou (en je werkgever) een professioneel en prettig gesprek met begrip voor de omstandigheden. Jullie krijgen een realistisch re-integratieplan met duidelijke adviezen binnen de geldende wet- en regelgeving en richtlijnen van UWV. Ook als werkgever en bedrijfsarts doe je er dus goed aan bewust te kiezen voor een arbeidsdeskundige die kennis heeft van de mogelijke gevolgen na borstkanker. Dat geeft een beter en fijner re-integratieresultaat.
Hoe kun je weer meer energie op gaan bouwen zonder over je grenzen te gaan terug te vallen? Hoe zorg je voor een optimale balans tussen alles? Hoe ga je om met cognitieve beperkingen zoals het hanteren van prikkels, multi tasken, hanteren van druk en deadlines en je kunnen concentreren?
Wat als je bang, onzeker of neerslachtig bent en veel bezig bent met piekeren? Wat als je jezelf onbegrepen voelt door je omgeving? Hoe ga je het beste in gesprek met je werkgever, collega’s of de bedrijfsarts?
Past je werk nog wel bij de nieuwe jij? Wil je wel maar lukt het niet? Wat zou je verder willen en kunnen?
Wat zijn de mogelijkheden, wat zijn je rechten en welke plichten horen daarbij? Wat zijn mogelijke financiële consequenties van minder werken? Of van niet meer werken of ander werk doen? Hoe gaat dat bij de WIA-aanvraag en de beoordeling van arbeidsongeschiktheid door UWV? En hoe gaat het daarna verder?
Coaching kan op elk moment worden ingezet, ook wanneer de re-integratie nog niet is begonnen.
En tot slot kun je op mijn website (steeds weer nieuwe) informatie vinden die nuttig voor je kan zijn.
Wil jij meer weten over wat ik voor jouw organisatie kan betekenen. Neem dan gerust contact met mij op.
